Tijd voor iets nieuws. Where the magic happens. Foto’s en teksten van en over de schrijfkamers van 45 Nederlandse en Vlaamse schrijvers. Dit is typisch zo’n boek waarvan niet-schrijvers denken: wat móét je ermee? Maar waarvan schrijvers enthousiast kunnen worden. Al dagen blader ik erdoorheen. Niet zozeer omdat ik die kamers per se allemaal mooi vind, of bijzonder. Maar omdat het heerlijk is om te zien hoe alledaags, soms weinig interessant die kamers zijn. Terwijl er toch zulke prachtige boeken geschreven zijn. Het bevestigt wat ik natuurlijk allang weet: het doet er niet toe waar je schrijft. Niet echt. Het gaat erom dát je schrijft.
Heb ooit een aantal blogs geschreven over de perfecte schroeiplek. Conclusie, die bestaat niet. Doel was natuurlijk wel om succes ervan te overtuigen dat soms een week in een heel andere schrijfkamer wonderen kan doen voor je flow en productie.
Toen mijn kinderen nog jong waren, was de schrijfkamer heilig. Ik bracht de kinderen naar school, sloot me op en ging schrijven. Dat veranderde ook meteen m’n ritme. Voordat ik kinderen had, schreef ik vaak ‘s avonds en in het weekend.
Nu schrijf ik waar mijn laptop staat. Meestal aan de eettafel, soms aan een bureautje of in een hotelkamer, of in de tuin of op het balkon.
Op het moment dat ik die oude Olivetti op de cover zie, begint het direct te ratelen in mijn hoofd...
Heb ooit een aantal blogs geschreven over de perfecte schroeiplek. Conclusie, die bestaat niet. Doel was natuurlijk wel om succes ervan te overtuigen dat soms een week in een heel andere schrijfkamer wonderen kan doen voor je flow en productie.
www.deschrijverstoren.nl
Mocht je nieuwsgierig zijn.
Toen mijn kinderen nog jong waren, was de schrijfkamer heilig. Ik bracht de kinderen naar school, sloot me op en ging schrijven. Dat veranderde ook meteen m’n ritme. Voordat ik kinderen had, schreef ik vaak ‘s avonds en in het weekend.
Nu schrijf ik waar mijn laptop staat. Meestal aan de eettafel, soms aan een bureautje of in een hotelkamer, of in de tuin of op het balkon.