Gabrielle Zevin’s roman Morgen en morgen en morgen, waarover ik eerder al kort iets schreef, is niet alleen een prachtig verhaal over vriendschap, ambitie en verlies. Je kunt er ook veel van opsteken over verschillende narratieve technieken. Voor schrijvers biedt dit boek dan ook een schat aan inzichten - van het ontwikkelen van gelaagde personages en geloofwaardige dialogen tot het experimenteren met vorm en structuur. Maar het is ook gewoon een heel mooi boek. Dus ik zou zeggen: lees het eerst eens voor de lol. En bekijk de roman pas daarna door je analytische bril.