Rommel opruimen om te kunnen schrijven
Rommel opruimen om te kunnen schrijven
Wanneer je bureau vol ligt met oude papieren, aantekeningen en boeken die je waarschijnlijk nooit meer gaat lezen, is het misschien tijd voor een grondige opruim sessie.
Hoi,
Dit is mijn eerste nieuwsbrief die ik verstuur via Substack. Door een technisch probleempje stuur ik de nieuwsbrief helaas wat later dan normaal. Volgende week ontvangen jullie deze weer op zondagochtend.
Wil je verder met de cursus Roman schrijven? Dat kan via deze link.
In deze nieuwsbrief wil ik het met je hebben over:
Een frisse start
Opruimactie van mijn romans
Jouw input
Grondig opruimen voor een frisse start
Toen ik studeerde, deed ik heel vaak – juist in tentamenperiodes – dingen die níéts met mijn studie te maken hadden. Ineens moest ik dan bijvoorbeeld heel nodig poetsen en opruimen, dingen die ik normaal zelden deed. SOG’en noemden mijn vrienden en ik dat: Studie Ontwijkend Gedrag.
En ja, deze afkorting is net zo toepasselijk voor Schrijven Ontwijkend Gedrag. Want herken je dat, als je niet lekker in het verhaal zit, het schrijven wil niet zo lukken, dat dan ineens allerlei klusjes heel dringend lijken? En het zijn (voor mij) vooral de klusjes ‘dichtbij’ die lonken, zoals de lades onder mijn bureau uitmesten, mijn boekenkast doornemen om te bepalen wat weg kan...
Om mezelf dit smoesje te ontnemen, ruim ik eens per jaar heel grondig mijn werkkamer op. Meestal doe ik dit na een vakantieperiode, zodat ik twee vliegen in één klap sla: het geeft me de tijd om weer even thuis te ‘landen’ na de vakantie en vervolgens kan ik in een opgeruimde werkkamer weer vol goede moed aan de slag.
Does it spark joy?
Na een lange, heerlijke vakantie in Italië heb ik deze week mijn werkkamer weer eens onder handen genomen. En dit keer grondiger dan ooit.
Misschien ken je de boeken van opruimgoeroe Mari Kondo? (Voormalig opruimgoeroe moet ik geloof ik zeggen, want zij schijnt sinds zij kinderen heeft wat van haar opruimgeloof te zijn gevallen.)
Hoe dan ook, de vraag die je volgens haar moet stellen bij ieder item dat je in je handen houdt: Does it spark joy? – Word je er blij/ vrolijk/ gelukkig van? Zo niet, dan is zij onverbiddelijk en moet het de prullenbak in. (Of, wat mij betreft, naar de kringloop, want misschien wordt iemand anders er nog wel blij van...)
Wat ik allemaal weggooide
En ja, je verzamelt ongemerkt nogal wat in de loop der schrijfjaren.
Zo heb ik voor ieder van mijn romans een stapeltje boeken die ik gebruikte als bron van informatie of ter inspiratie. Ik vond het leuk om in deze stapeltjes de ontstaansgeschiedenis van mijn romans weerspiegeld te zien. Maar, moest ik nu vaststellen, ‘vond’ is het juiste woord. Nu ik inmiddels werk aan roman nummer 4, wordt het een beetje rommelig met al die stapels op de grond. De boeken waarvan ik niet denk dat ik ze ooit nog eens in zal kijken, verdeel ik de komende tijd over de boekenkastjes in de buurt. De rest staat netjes in mijn eigen boekenkast.
Wat je ook verzamelt in jaren van schrijven, is versies. Versies van manuscripten, onder oude werktitels nog, waarop in de kantlijn tips en adviezen zijn gekrabbeld door schrijfdocenten en (later) redacteuren. Hier kan je mijn leerproces in terug zien, dacht ik ooit. Leuk om te bewaren. Maar nu denk ik: welke gek gaat al die pagina’s oude manuscripten doornemen om mijn leerproces terug te zien? Ik in ieder geval niet. En ik maak me ook geen illusies dat ooit het Literatuurmuseum hiervoor zal aankloppen. Wat ik trouwens wel bewaard heb, zijn de notitieboekjes die ik bij het schrijven van mijn romans heb gebruikt; daar word ik namelijk wél heel erg blij van!
Er waren ook stapels werk van anderen, met mijn feedback in de kantlijn. Feedback die ik de betrokkenen allang gegeven heb, dus waarom zou ik dit nog bewaren?
En de kranten en tijdschriften dan, waarin een stukje staat over mij en mijn boeken? Of die waarin ik zelf columns en essays schreef? Ik besloot tot een compromis en knipte mezelf en mijn eigen schrijfsels eruit, gooide de overige pagina’s weg.
Met twee propvolle boodschappentassen ging ik naar de oud papierbak. Zonder deze ballast – en daardoor met een lichter hoofd – keerde ik terug. Grappig, hoe dat werkt.
Mijn romans
Wat resteert zijn mijn eigen romans. Volgens het standaardcontract dat geldt in de boekenwereld, krijgt de auteur een doos voor eigen gebruik toegestuurd. Veel van mijn vrienden en familie zijn zo lief om zelf naar de winkel te gaan en een exemplaar te kopen, dat is wel zo prettig voor de verkoopcijfers! Voor recensies of promotiedoeleinden stuurt de uitgeverij doorgaans extra exemplaren.
Dus nu heb ik van elk van mijn romans een mooi stapeltje ongelezen exemplaren liggen. Terwijl: boeken moeten gelezen worden, daar zijn ze voor…
Wil jij een exemplaar van Het leven noemen of Wees niet bang ontvangen? Stuur me dan een mailtje (aisha@schrijfplaats.nl), met je adres en welk(e) boek(en) je wilt. Voor €10 per boek (inclusief verzendkosten) stuur ik het naar je op. Voor €15 krijg je er twee. Het zijn mooie hardcovers, dus ook leuk om cadeau te doen. En als je wilt, signeer ik ze of schrijf er iets in naar wens.
Plan opruimtijd in
Stoor jij je aan de rommel in je werkkamer (of rondom de bank of eettafel of waar je dan ook doorgaans schrijft)? Mogelijk is het een gevalletje SOG… Maar als de aandrang om op te ruimen écht je schrijven in de weg zit, plan dan een dag of een paar uur waarin je korte metten maakt met al je oude rommel.
Zodat je, net als ik nu, weer heerlijk licht aan je schrijfwerk kunt gaan!
Suggesties onderwerpen nieuwsbrief
Tot nu toe schrijf ik vooral nieuwsbrieven over dingen die mij interessant lijken. Maar misschien zie ik hierbij wel onderwerpen over het hoofd. Dus is er een onderwerp waarover je graag een nieuwsbrief wil ontvangen? Of heb je een concrete vraag die je graag beantwoord zou zien in een nieuwsbrief? Reageer dan in de comments.
Hoi Aisha, ik ben altijd blij met je nieuwsbrieven! Ik zou het interessant vinden als je een keer zou schrijven over hoe je een innerlijke monoloog boeiend houdt.