Het bedenken van personages
De personages (de protagonist, de antagonist en de bijfiguren) zijn de drijvende kracht achter verhalen. Een goed geschreven verhaal bevat geloofwaardige personages die iets meemaken en – belangrijker nog – een bepaalde ontwikkeling doormaken. Maar hoe bedenk je een geloofwaardig personage?
Het vertrekpunt
Het bedenken van een personage kan op allerlei manieren. Het is mogelijk een (goede) bekende of zelfs jezelf als vertrekpunt te kiezen. Je kan er ook voor kiezen om ter inspiratie boeken te lezen, Netflix-series te kijken of je ogen goed open te houden op straat en in het openbaar vervoer. Ook kun je een personage samenstellen op basis van eigenschappen van verschillende mensen (dit wordt sampelen genoemd).
Heb je al een verhaalidee, dan is het goed om van hieruit een personage te gaan ontwikkelen, zodat het personage in staat zal zijn het verhaal vooruit te helpen. Wanneer je bijvoorbeeld met het idee loopt om een professor aan de universiteit een moord te laten plegen, is het misschien niet zo’n goed idee om hem Sjonnie te noemen en heel volks te laten praten.
De naam van je personage
De naam van je personage is een belangrijk middel om bij de lezer direct een bepaald beeld op te roepen. Het zou misschien niet zo moeten zijn, maar wanneer je personage Debby heet, ziet de lezer iemand anders voor zich dan bij Maria. En denk maar eens aan Mohammed versus Jan. Hoewel het zeker mogelijk is en juist interessant kan zijn om hiermee te spelen, door een naam te kiezen die op het eerste gezicht totaal niet bij het personage lijkt te passen, moet je dit alleen doen als dit een bewuste keuze is. En als je in staat bent je personage, ondanks zijn of haar bijzondere naam, geloofwaardig over te laten komen.
Wanneer je geen inspiratie hebt, kan het handig zijn om online namentools te raadplegen. Hier kun je ook achter de betekenis van namen komen. Het kan aardig zijn om een naam voor je personage te kiezen die ook qua betekenis overeenkomt met zijn of haar karakter of rol in het verhaal.
Het komt voor dat schrijvers direct de naam van hun personage weten, zonder enige twijfel. Dan is dit simpelweg hoe het personage heten moet, tenzij er heel goede redenen (in het verhaal) zijn om hier uiteindelijk toch vanaf te wijken.
Het uiterlijk van je personage
Ook het uiterlijk van je personage is een belangrijk middel om een beeld bij de lezer op te roepen. Het is niet nodig om het uiterlijk van je personage uitputtend te omschrijven; laat de lezer vooral wat ruimte om het zelf in te vullen. Maar enkele goed gekozen details (kleine rimpeltjes rond de ogen of juist diepe groeven rondom de mond) kunnen al een heel verhaal vertellen over de persoon in kwestie.
Ook voor het bedenken van het uiterlijk van je personage kan het handig zijn om inspiratie op te doen in de trein of in een drukke winkelstraat. Ga eens zitten met een notitieboekje of een laptop en schrijf op wat je ziet. Beperk je hierbij vooral niet tot de kleur van iemands haren, maar kijk eens goed naar de details: de lengte van vingers, de precieze vorm van een oor. Ook de kleding die mensen dragen kan veelzeggend zijn. Noteer eens voor jezelf wat mensen dragen en wat voor beeld dit bij jou oproept over hen als persoon: hebben ze werk, zo ja, wat voor werk? Zijn ze gelukkig? Zijn ze blij met hun uiterlijk, of proberen ze hun lichaam te verbergen? Vraag je telkens af waar je dit aan denkt te kunnen zien.