Hebban Debuutprijs 2022

Sommige dagen staan in het teken van andere. De dagen die voorafgingen aan afgelopen zaterdag weerklonk een onophoudelijke fluistering in mijn achterhoofd: wat als ik win?

Ik won niet. De Hebban Debuutprijs ging naar Koen Caris, voor zijn roman Stenen eten. En ja, dat is een prachtig boek. Net zoals de boeken van de andere genomineerden: Janke Reitsma, Frouke Arns en Malou Holshuijsen, die ik allemaal las.

Ik ging dus niet met de grote troffee naar huis (wel met een kleinere variant, die natuurlijk prominent op mijn schrijftafel staat!).

Wat deze dag mij wel bracht: fijne gesprekken met de andere schrijvers, met de lezers, de jury. Geïnterviewd worden voor een volle zaal in de bibliotheek van Gouda, door Bart van Barts Boekenclub. Na afloop boeken signeren en mooie complimenten in ontvangst nemen over Het leven noemen, maar ook over mijn tweede roman Wees niet bang. Ontdekken dat er mensen zijn die vanuit België naar Gouda rijden voor een handtekening. En beseffen dat wat er verder ook in het verschiet ligt: wat er nu is, is ook al zo mooi. En echt. En misschien wel genoeg.

Dan thuiskomen, een dikke knuffel in ontvangst nemen van mijn kinderen en hun vaststelling, met een zeldzame eensgezindheid, dat die jury er écht geen verstand van heeft.